Categoriearchief: Uncategorized

HOVO bijeenkomst Eerste Kamer

Op 26 juli 2018, op de verjaardag van de Onafhankelijkheids-verklaring, vond in de Eerste Kamer de eerste officiële herdenking van de ondertekening ervan plaats. Ter gelegenheid hiervan is onderstaande groepsfoto gemaakt.

HOVO bijeenkomst in de Eerste Kamer op 26 juli 2018

Plakkaat van Verlatinghe terecht gezien als Onafhankelijkheidsverklaring

Wetenschappelijke studie wijst uit
‘Plakkaat van Verlatinghe’ terecht als de Nederlandse Onafhankelijkheidsverklaring gezien

Den Haag, 26 juli 2018 – Het Plakkaat van Verlatinghe van 26 juli 1581, waarmee de Staten-Generaal de Koning van Spanje als landheer ‘verlieten’, kan gezien worden als de Nederlandse Onafhankelijkheidsverklaring en is daarmee wereldwijd de eerste in zijn soort. Dat concludeert de historicus Anton van Hooff in zijn vandaag verschenen boek, waarin hij het Plakkaat voor een breed publiek presenteert.
Het Plakkaat heeft al het pathos dat dergelijke verklaringen – en ook de Amerikaanse Declaration of Independence van 1776 – kenmerkt. Het beroep op mensenrechten als volkssoevereiniteit en gewetensvrijheid maakt het Plakkaat tot een uniek voorloper in zijn soort.

Vandaag eerste officiële herdenking
De uitkomsten van de studie naar het Plakkaat worden vandaag – op de verjaardag van de verklaring – gepresenteerd in de Eerste Kamer tijdens de eerste officiële herdenking van de ondertekening ervan. Op genoemde datum in 1581 werd met de verklaring afstand genomen van de koning van Spanje. De Staten Generaal nam zelf het heft in handen en ging op zoek naar een nieuwe Vorst.

Plakkaat van Verlatinghe


Sleuteldocument

De bijeenkomst is georganiseerd door het Comité Nederlandse Onafhankelijkheidsdag, dat zich al enkele jaren inzet voor de erkenning van het Plakkaat van Verlatinghe als sleuteldocument in de geschiedenis van Nederland. Met de publieke uitverkiezing als Pronkstuk van Nederland kwam in februari van dit jaar onverwachte steun van televisiekijkend Nederland. Nu weten al veel meer mensen over deze ons zo typerende wending in de Nederlandse geschiedenis.

Naar een viering van Onafhankelijkheidsdag?
Maar meer aandacht ervoor in het geschiedenisonderwijs en uiteindelijk een jaarlijkse viering van Onafhankelijkheidsdag staan nog op de wensenlijst van het Comité. Volgens voorzitter dr. Hugo Roos past dat in de groeiende behoefte aan identificatie en een positief beleefd nationalisme. Het plakkaat heeft het in zich de verbinding daarvoor te leveren. Voor jong en oud, voor royalist en republikein en voor allochtoon en autochtoon.

Nadere informatie telefonisch bij Herman Nieuwenhuis
06 53 58 60 57

Verenigt het Plakkaat of scheidt het?

Door Anton van Hooff

Nou gaan de Noord-Nederlanders er met ons gemeenschappelijk erfstuk vandoor, dat is de kern van het verwijt de Vlaamse publicist Marc Reynebeau richt aan de meerderheid die op 26 januari het Plakkaat van Verlatinge tot Pronkstuk van Nederland koos, boven Rembrandts Nachtwacht en de microscoop van Antoni van Leeuwenhoek (NRC Opinie 2/2). Hij schrijft de verrassende uitslag in de eerste plaats toe aan de ‘walm van nationalisme’ die sinds een aantal jaren uit Nederland opstijgt. Het is volgens hem pertinent onjuist dat het noorden zich het Plakkaat toeeigent, want het ging om een stuk van de Staten-Generaal, dus van alle gewesten. Formeel trad de algemene standenvergadering in 1581 inderdaad op als vertegenwoordiging van alle zeventien Nederlanden, maar uit de uitvoeringsbesluiten die het Plakkaat zijn opgenomen, blijkt dat ze alleen sloegen op de romp van de gewesten die de Opstand voortzetten; Parma had in een paar jaar de rebellen danig in het nauw gebracht. In het noorden was Groningen verloren gegaan, in het zuiden hadden de Waalse gewesten twee jaar tevoren door de Unie van Atrecht (1579) zich feitelijk weer aan Filips II onderworpen. In Vlaanderen bleven de meeste steden, Antwerpen voorop, nog trouw, maar in het hoofdgewest Brabant waren er nog maar enkele haarden van verzet – zie kaart.


Bron kaart: Wikipedia, over het jaar 1581

Er is dus geen sprake van dat de noordelijke ‘koopmansrepubliek’ het zuiden in de steek liet, zoals Reynebeau beweert met verwijzing naar Het geuzenboek van Louis Paul Boon.
Niet voor niets hadden de Staten-Generaal zich immers uit de hoofdstad Brussel via Antwerpen teruggetrokken in het veilige Den Haag. De tragische ontwikkeling weerspiegelt zich in het leven van Jan van Asseliers, de griffier van de Staten die in luttele dagen de tekst van het Plakkaat schreef: 1530 geboren in Antwerpen, stierf hij 1587 in Delft.
Om het moreel te sterken namen de Staten-Generaal in het noorden het revolutionaire besluit om Filips te verlaten. Deze beslissing leidde tot de stichting van de Republiek, waarvan het huidige Nederland de opvolgerstaat is. Daarom is het Plakkaat ‘onze’ onafhankelijkheidsverklaring.

Pronkstuk van Nederland

Het Plakkaat van Verlatinghe; een product van de geest verovert de positie van ‘Pronkstuk van Nederland’

Slechts heel weinigen zullen vermoed hebben dat het Plakkaat van Verlatinghe vorige week vrijdag de eervolle positie zou weten te bereiken van Pronkstuk van Nederland. weliswaar waren er zeer sterke ambassadeurs die met gloedvolle redeneringen in het strijdperk zijn getreden. Dat doet niets af aan het feit dat middels een telefonisch ‘referendum’ iets heel bijzonders is gebeurd. Een product van de geest van een ver vervlogen tijd is door de stemmers verkozen boven de andere niet geringe iconen. Het zegt wellicht iets over de betekenis die producten van de geest hebben in ons land. Soms lijkt het erop dat het materiële meer betekenis heeft dan het geestelijke. Maar soms is kennelijk het tegendeel waar. Dat is verheugend te noemen. Er is nog iets wat opviel. Erik Scherder sprak ik zijn betoog over het Plakkaat vaak over de moed die onze voorouders aan de dag legden toen uit de hand van Jan van Asseliers de tekst van het Plakkaat vloeide. De betekenis van die stelling moet niet onderschat worden. In de tijd dat de griffier schreef stonden de krijgskansen er voor de opstandige gewesten niet bijster gelukkig voor. Er moest rekening gehouden worden met een hard optreden van de Spanjaarden. Landvoogd Hertog van Alva is op dat moment nog in functie en voert een sterk repressief beleid. eerst in 1582 krijgt hij een andere opdracht buiten de Nederlanden. Het Plakkaat dient te worden beschouwd als een daad van hoogverraad. Daarop staat de doodstraf. Zouden de Spanjaarden gewonnen hebben dan stond het lot van de ondertekenaars vast. De tijd van de ‘Tien Jaren’ van Fruin waren nog niet aangebroken. Daarop kon in 1581 nog niemand hopen. Het is plakkaat is een wonder van moed, krijgslust en optimisme. Dat mag gevierd worden! de datering van het Plakkaat verdient het om onze nationale Onafhankelijkheid te zijn!

Plakkaat van Verlatinghe is ‘pronkstuk van Nederland’

Foto: https://hetpronkstukvannederland.avrotros.nl/

Het Comité Nederlandse Onafhankelijkheidsdag is buitengewoon verheugd over de verkiezing van het Plakkaat van Verlatinghe tot Pronkstuk van Nederland. Het Comité ijvert al vele jaren voor de verheffing van het Plakkaat tot officiële Nederlandse Onafhankelijkheidsverklaring. Daaraan gekoppeld verdient dan 26 juli de status van Onafhankelijkheidsdag. Het is goed dat het Plakkaat de eer krijgt die het verdient. Bovendien heeft de opsteller van het Plakkaat, de griffier van de Staten-Generaal, Jan van Asseliers, een meesterstuk geschreven!

Het Comité Nederlandse Onafhankelijkheidsdag:
Prof Dr Hugo Roos (em.), voorzitter
Drs Rein Breeman, secretaris/penningmeester
Prof Dr Luigi van Leeuwen
Cees de Veer, LGen bd
Dr Anton van Hooff

Persbericht: Comité Nederlandse Onafhankelijkheidsdag

Op 10 november 2017 is het Comité Nederlandse Onafhankelijkheidsdag geformaliseerd in de Stichting Comité Nederlandse Onafhankelijkheidsdag. Met deze juridische stap beoogt het Comité het doel, het streven naar de erkenning van 26 juli als Nederlandse Onafhankelijkheidsdag van een stevig fundament te voorzien. Bovendien wil het bestuur transparant zijn met betrekking tot de toevertrouwde middelen. De ANBI-status wordt op korte termijn nagestreefd. Als belangrijkste activiteiten heeft het Comité tot nu toe al enkele keren herdenkingen georganiseerd op 26 juli en 13 december. Op 26 juli wordt herdacht dat de Staten-Generaal in 1581 de koning van Spanje niet meer erkende als wettig Staatshoofd. Het Placcaat van Verlatinghe kan worden beschouwd als de Onafhankelijkheidsverklaring van de Nederlanden. Op 13 december herdenken we de aanbieding door Willem van Oranje van zijn Apologie aan de Staten-Generaal in 1581. Deze twee gebeurtenissen hebben de grondslag gelegd voor het bestaan van Nederland als zelfstandige natie. Na 67 jaren van strijd heeft Spanje in 1648 bij de vrede van Münster de Nederlandse onafhankelijkheid erkend.

‘Special event’ van Hovo Rotterdam

Nationaal Archief
Prins Willem-Alexanderhof 20
2595 BE Den Haag
www.nationaalarchief.nl

De Apologie (1713LR) door prof.dr. Hugo Roos, Mylou Mazali, Dr. Anton van Hooff

Het Comité Nederlandse Onafhankelijkheidsdag herdenkt elk jaar op 13 december de aanbieding van de apologie door Willem van Oranje aan de Staten-Generaal. Met deze apologie verdedigde Willem zich tegen de ban waartoe Filips II hem veroordeeld had. Dit jaar gaat de lezing over:

Tirannenmoord en regicide
Van Hipparchos 514 vC, via Caesar, tot de aanslag op Hitler

De Apologie van Willem van Oranje, die op deze dag 436 jaar geleden verscheen, lijkt geïnspireerd door gedachten van rechtsgeleerden die op basis van de leer der volkssoevereiniteit het recht van opstand tegen een tiran verdedigden. Bodin (1530-1596) en Calvijn (1509-1564) waren vertegenwoordigers van juristen die ‘monarchomachen’ worden genoemd. Het recht dat Willem van Oranje opeiste om zich te verzetten tegen de tiran Filips II, staat in een lange traditie van verzet tegen monarchen en van tirannicide, die in het oude Athene begon en bijvoorbeeld de moord op Julius Caesar omvatte. In een historische trektocht neemt Anton van Hooff u mee langs de ideeën en gevallen van tirannicide en probeert Willemsplaats in die geschiedenis te bepalen. Meer informatie over deze lezing en inschrijvingsformulier vindt u op onze website.

De lezing wordt omlijst door live muziek van Mylou Mazali.

Kosten: € 25,00 (incl. BTW)

Wij zijn al eeuwen vrij

Er zijn Amerikaanse kinderen die de hele Declaration of Independence kunnen opzeggen. In klaslokalen hangt de tekst, die in de geschiedenisles uitvoerig wordt behandeld, want daarmee maakten de Verenigde Staten zich voor altijd vrij van Groot-Brittannië. Amerikanen zijn dus heel trots op hun Onafhankelijkheidsverklaring. Deze werd in 1776 opgesteld door de mannen die de grondslag legden voor de Amerikaanse republiek. Die ‘Founding Fathers’ zagen de Nederlanders als voorbeeld, want die hadden zich maar liefst twee eeuwen eerder al vrij gemaakt. Al op 26 juli 1581 verklaarden de ‘Nederlanden’, zoals de verenigde provincies toen heetten, dat ze Filips II van Spanje niet langer als landsheer erkenden. De Nederlanders ‘verlieten’ hem gewoon. Niemand mocht hem meer trouw zweren. Zijn koninklijke zegels werden vernietigd en zijn portret zou niet langer op munten staan; de Nederlanden gingen eigen munten slaan. Deze besluiten werden vastgelegd in wat de Acte van Verlatinge heet. De tekst werd meteen gepubliceerd als officieel ‘Placcaet’. Daarom spreekt men ook vaak van het Placcaet van Verlatinge.
Door de Acte van Verlatinge zijn wij een van de oudste staten ter wereld die door burgers wordt bestuurd. Vreemd dat we er zo weinig aan doen, want er is best reden om trots te zijn dat ‘wij’ al zo vroeg vrijheid als een mensenrecht beschouwden. De Acte van Verlatinge spreekt van de ‘aangeboren vrijheid’, ‘native liberty’ zal men dat veel later noemen. Tegen heersers die dit fundamentele recht schonden, mocht, nee moest men zich verzetten. En dat deden de Nederlanders dan ook. Niet minder dan 80 jaar werd er oorlog tegen Spanje gevoerd. In de negentiende eeuw verheerlijkten toneelschrijvers en componisten de Nederlandse onafhankelijkheidsstrijd, want in die eeuw maakten veel Europese landen zich vrij en democratisch.
Het Comité Nederlandse Onafhankelijkheidsdag vindt dat we 26 juli als dag van de vrijheid of onafhankelijkheidsdag moeten gaan vieren en dat Nederlanders moeten weten wat voor een prachtig stuk de Acte van Verlatinge is. Maar van ons hoeven Nederlandse leerlingen de tekst niet uit het hoofd te kennen.

Special Event: HOVO Rotterdam in het Nationaal Archief

13 december 2016, 13:30 – 16.00 uur
Nationaal Archief
Prins Willem-Alexanderhof 20 | Den Haag

Inschrijven, klik hier.

deapologie

De Apologie

van Sokrates via Willem van Oranje tot Gerard Reve …
Dr. Anton van Hooff, prof.dr Hugo Roos, Mylou Mazali

Het Griekse apologia betekent af-spraak, d.w.z. van zich af spreken, het afleggen van verantwoording. Het klassieke model is de Apologie die Plato aan zijn leermeester Sokrates in de mond legt toen deze zich in 399 vC moest verdedigen tegen de aanklacht dat hij de jongeren met zijn onderwijs bedierf en zich niet hield aan de
goden van de gemeenschap. Sindsdien hebben tal van personen hun positie door een apologie verdedigd. In de tweede eeuw proberen christelijke intellectuelen in apologetische geschriften begrip voor hun geloof te wekken.
Het briljantste specimen is Tertullianus’ Apologeticum.
Bij de Nederlandse Opstand verantwoordde Willem van Oranje in zijn Apologie van 13 december 1580 zijn breuk met de tiran Filips II. De argumenten waren hem al in het Wilhelmus in de mond gelegd. De Staten-Generaal besloten prompt Willems Apologie te laten drukken. Een half jaar later publiceerden ze hun eigen apologie, het Plakkaat van Verlatinge, dat beschouwd dient te worden als de Nederlandse Onafhankelijkheidsverklaring. Pleidooien om het eigen standpunt te rechtvaardigen, soms onder de titel apologie, zijn natuurlijk legio. Kardinaal Newman legde in de Apologia pro vita sua (A. voor zijn leven) uit waarom hij van anglicaan rooms-katholiek was geworden. Het recht op een vrije meningsuiting werd schitterend verdedigd door Gerard Reve in zijn pleidooien bij het fameuze ezelproces.
In de voordracht wordt de traditie van de apologie geschetst, met natuurlijk – gezien de datum van 13 december – de nadruk op de teksten die in de Nederlandse Onafhankelijkheidsoorlog ontstonden.

Het is niet uitgesloten dat het originele exemplaar van de Apologie op die dag in het Nationaal Archief te bezichtigen is.

deapologie-myloumazali
Mylou Mazali zal de herdenkingsbijeenkomst opluisteren door het zingen van liederen betrekking hebbend op de periode van de Apologie van Willem van Oranje. Zij is mezzosopraan en leider van het gezelschap ‘Operapertutti2.0’.

deapologie-antonvanhooff
Dr. Anton van Hooff was als hoofddocent klassieke geschiedenis verbonden aan de Universiteit van Nijmegen. Hij is lid van het Comité Nederlandse Onafhankelijkheidsdag en het Republikeins
Genootschap. Hij is auteur van een groot aantal boeken over de klassieke oudheid.

deapologie-hugoroos
De cöordinatie va het programma is in handen van prof. dr. Hugo Roos, emeritus hoogleraar Erasmus Universiteit Rotterdam.

Meld u nu aan voor dit evenement via de website van Hovo Rotterdam.